Poludnica

Renkontiĝo de E-vojaĝantoj

POLUDNICA

E-VOJAĜOJ

Praktikado de la lingvo en KVINPETALO

Ora vojeto de Magurka

PERSONOJ

INFORMOJ

Ora vojeto de Magurka

Eĉ ĝis nun ni ne vidas finon de la pandemio, ni revenis al turismaj aktivecoj. La 16-an de junio 2021 nia grupeto konsistanta el esperantistinoj el Žilina (Renátka Staňová kaj Anka Urbanová) kune kun esperantistoj el Liptov regiono (Pavel Procházka, Beatka Vajsová kaj Ján Vajs) vizitis interesan lokon en la montaro Malaltaj Tatroj. Tiu ĉi parto de la montaro estis konata kiel mineja regiono, kie en pasinteco oni ekspluatis arĝenton, antimonon kaj oron. En la jaro 2020 estis malfermita Ora vojeto de Magurka. Ĝi estas longa 8,4 km kaj kondukas sur malnova mineja vojo kaj turisma vojeto. Apud ĝi estas 11 informtabuloj, sur kiuj estas informoj pri minejoj, ministoj, prilaborado de erco kaj pri naturo. Nia vizito okazis tri tagoj post ursa mortatako al loĝanto en najbara vilaĝo. En unu loko ni vidis parte devoritan kapon de vulpo kaj ursaj spuroj. La eduka vojeto komenciĝas apud altmontara monkabano Magurka kaj per minista vojo kondukas al mingalerioj Russeger, Kilian, Francisko, Leopold kaj Ritterstein. Ĉe la lasta estas videblaj ruinoj de mineja akvokondukilo. Minejoj estas alireblaj, sed pro rompitaj muroj la vizito estas danĝera. De la lasta mingalerio la vojeto direktas al ĉefa montodorso de la montaro per kruta deklivo. Ni trairis zonon de arbaro kaj zono de monta pino kaj ni atingis altmontarajn herbejojn plenaj da floroj. La montpasejo de Latiborská hoľa estas en alteco 1 540 m super maro. Post 1,5 km tra la dorso ni komencis malsupreniri tra monteto Striebornica, kie estis minagalerio por arĝento. Poste ni trairis apud ruinoj de diversaj minejaj konstruaĵoj kaj revenis al Magurka. La plej malalta punkto de la vojeto estas en alteco 1 050 m s. m. kaj la plej alta en 1 606 m s. m. La ekskurso daŭris kun paŭzoj 5 horojn. La vetero estis tre varma somera kun meza videbleco. La vojeto estas envicigita al la projekto „Slovaka mineja vojo“. Por interesuloj ekzistas informpaĝo en slovaka lingvo: https://magurka-liptov.sk/magursky-zlaty-chodnik/

Magurský zlatý chodník

Aj keď doteraz nevidíme koniec pandémie, vrátili sme sa k turistickým aktivitám. 16. júna 2021 naša malá skupina tvorená žilinskými esperantistami (Renátka Staňová a Anka Urbanová) spolu s esperantistami z Liptova (Pavel Procházka, Beatka Vajsová a Ján Vajs) navštívila zaujímavé miesto v Nízkych Tatrách. Táto časť pohoria bola známa ako banícka oblasť, kde sa v minulosti ťažilo striebro, antimón a zlato. V roku 2020 bol otvorený Magurský zlatý chodník. Je dlhý 8,4 km a vedie po starej banskej ceste a turistickom chodníku. Pri ňom je 11 informačných tabúľ, ktoré obsahujú informácie o baniach, baníkoch, o spracovaní rúd a o prírode. Naša návšteva sa uskutočnila tri dni po smrteľnom útoku medveďa na obyvateľa susednej dediny. Na jednom mieste sme videli čiastočne obžratú hlavu líšky a medvedie stopy. Náučný chodník začína vedľa vysokohorskej chaty Magurka a banskou cestou vedie k štôlniam Russeger, Kilian, Francisco, Leopold a Ritterstein. Pri poslednej sú viditeľné ruiny banského vodovodu. Štôlne sú prístupne, ale pre narušené múry je ich návšteva nebezpečná. Od poslednej štôlne vedie chodník strmým svahom na hlavný hrebeň pohoria. Prešli sme pásmom lesa a pásmom kosodreviny a dostali sa na vysokohorské lúky plné kvetov. Sedlo Latiborskej hole je v nadmorskej výške 1 540 m. Po 1,5 km chôdze po hrebeni sme začali zostupovať cez vŕšok Striebornica v ktorom bola štôlňa na striebro. Potom sme prešli popri zrúcaninách rôznych banských stavieb a vrátili sa na Magurku. Najnižší bod chodníka je v nadmorskej výške 1 050 m n. m. a najvyšší 1 606 m n. m. Exkurzia aj s prestávkami trvala 5 hodín. Počasie bolo horúce letné so strednou viditeľnosťou. Chodník je súčasťou projektu „Slovenská banská cesta“. Pre záujemcov je k dispozícii informačná stránka v slovenčine: https://magurka-liptov.sk/magursky-zlaty-chodnik/